Kair i rejs po Nilu

Spotkanie na lotnisku Okęcie z pilotem Albatros Travel, a następnie wylot do Kairu, największego miasta Afryki, liczącego około 20 mln mieszkańców. Po przylocie udamy się bezpośrednio do hotelu.

Po nocnym odpoczynku i dobrym śniadaniu, odwiedzimy bez wątpienia największą atrakcję Egiptu czyli piramidy w Gizie. Trzy majestatyczne piramidy robią niesamowite wrażenie, zarówno swoimi rozmiarami, jak i stojącą za nimi mistrzowską sztuką inżynieryjną. Piramidy od dawna wpisane są na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a pochodząca z około 2550 roku p.n.e. piramida Cheopsa jest jedynym z siedmiu cudów starożytnego świata, który zachował się do naszych czasów i wciąż stoi w nienaruszonym stanie. Oczywiście zobaczymy także olbrzymi posąg mitycznego Sfinksa, który strzeże piramid.

Obiad zjemy w pobliżu, z widokiem na te imponujące budowle, a następnie zakończymy dzień wizytą w Muzeum Egipskim*, w którym znajduje się najwspanialsza na świecie kolekcja egipskich artefaktów z trzech tysięcy lat historii  panowania faraonów. Jedną z największych atrakcji jest niewątpliwie wyposażenie grobowca Tutenchamona, odnalezionego w Dolinie Królów w 1922 roku, w tym słynna złota maska, wykonana z prawie 11 kg złota. Czy maska przedstawia rysy twarzy młodego faraona? Tak kiedyś sądzono, ale dziś niektórzy badacze uważają, że złota maska została zabrana poprzedniemu faraonowi i mógł to być nikt inny jak Neferetiti, macocha Tutenchamona i ukochana żona  faraona Echnatona, która rządziła jako faraon po śmierci swojego męża i przed objęciem tronu przez pasierba. Jednak teoria ta jest nadal przedmiotem ożywionej debaty wśród naukowców. 

Późnym popołudniem udamy się na dworzec kolejowy w Kairze i wsiądziemy do pociągu, który zabierze nas do Asuanu. Podróżować będziemy w przedziałach 2-osobowych pierwszej klasy. W pociągu zostanie nam zaserwowana lekka kolacja, ale nasz pilot zadba, aby przed odjazdem była możliwość zakupu przekąsek i napoi. Mimo, że podróżować będziemy w najlepszej klasie to przedziały w pociągu są niewielkie. Jednak nocna podróż pociągiem i fakt, że zostaniemy ukołysani do snu monotonnym stukotem kół, nada naszej podróży lokalnego kolorytu. Przewidywany wyjazd z Kairu godzina 20:00, a przyjazd do Asuanu około 08:00 – 10:00

(Proszę pamiętać, że zamiast przejazdu pociągiem istnieje możliwość wykupienia przelotu samolotem za dodatkową opłatą. Więcej szczegółów i cena w zakładce informacje praktyczne.)

„Stare” Muzeum Egipskie jest obecnie w trakcie remontu, a wszystkie zbiory zostaną przeniesione do nowego muzeum w Gizie, znajdującego się w pobliżu piramid. Choć Nowe Muzeum Egipskie w Gizie zostało już otwarte, data przeniesienia wszystkich eksponatów wciąż nie jest pewna i nadal się zmienia. Będziemy kontynuować zwiedzanie starożytnego Muzeum Egipskiego na placu Tahrir, dopóki główne zbiory będą tam dostępne.

Dziś odwiedzimy najstarszą część Kairu, położoną na terenie dawnej antycznej rzymskiej twierdzy Babilon, gdzie zobaczymy między innymi tzw. „Wiszący Kościół”, którego historia datowana jest na koniec III wieku. Zbudowany został w przejściu nad bramą prowadzącą do dawnej twierdzy Babilon, pomiędzy dwoma wieżami jakby był zawieszony między nimi. Część ruin tej rzymskiej fortecy do dziś można podziwiać przez otwory w podłodze kościoła. Sam kościół jest prawosławny, a na jego wystój składa się m.in. ponad 100 ikon. 

Następnie przejdziemy w okolicę cytadeli i bazaru Khan el-Khalili, gdzie będzie czas wolny na spacer lub zakupy na bazarze.

Po południu zaplanowaliśmy czas na odkrywanie miasta na własną rękę. Można się wybrać na spacer po okolicy, wstępując do małych sklepików, lokalnych restauracji czy tradycyjnych kawiarni serwujących arabską kawę i fajkę wodną – sziszę, która jest bardzo ważną częścią kultury w większości arabskich krajów.

W godzinach porannych przyjeżdżamy do Asuanu i od razu udamy się w kierunku  Tamy Asuańskiej, zbudowanej w latach 1960-71, która dziś spiętrza wody Nilu, tworząc ogromne Jezioro Nassera, nazwane tak na cześć ówczesnego prezydenta Egiptu Nassera. Prezydent Nasser, który we współpracy ze Związkiem Radzieckim rozpoczął tę ogromną budowę, chciał zapewnić Egiptowi wystarczającą ilość wody, aby plony można było zbierać 2, a nawet 3 razy do roku. Konstrukcja ta miała wpłynąć także na rozwój rybołówstwa w obrębie Jeziora Nasera, które jest jednym z największych sztucznych zbiorników wodnych świata. Ponadto ogromne turbiny wytwarzały taką ilość energii elektrycznej, która zaspokajała całe zapotrzebowanie energetyczne Egiptu. Tama Assuańska została wybudowana zaledwie 6 km dalej od pierwszej tamy, wybudowanej w 1900 r., gdy  Brytyjczycy byli jeszcze obecni w Egipcie. Jej wydajność była jednak zbyt mała dlatego podjęto decyzję o budowie nowej tamy. Ta nowa zapora ma wysokość 111 m i z jej szczytu roztacza się imponujący widok na okolicę.

Po zwiedzaniu Tamy Asuańskiej odwiedzimy piękną Świątynię Izydy, położoną na samym środku Nilu, pierwotnie wybudowaną na wyspie File. Jednak powstanie tamy w Asuanie spowodowało nieprzewidziane konsekwencje – wody Nilu uległy spiętrzeniu, na skutek czego wyspa File wielokrotnie w ciągu roku ulegała podtopieniu. Aby zapobiec zniszczeniu unikatowego zabytku,  w latach siedemdziesiątych XX wieku przeniesiono świątynię Izydy na wyspę Agilkia, oddaloną o około 500 metrów od wyspy File. Świątynia Izydy to jedno z najpiękniejszych miejsc w Egipcie, gdzie czczono wielką boginię matkę Izydę. Świątynia przestała pełnić rolę sakralną  dopiero w IV wieku n.e., a ostatnie hieroglify powstały tu w 394 roku. W 1979 roku cały kompleks został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Po zwiedzaniu udamy się na statek wycieczkowy, który będzie naszym domem przez najbliższe trzy dni. Po zakwaterowaniu zjemy obiad na statku.

Popołudnie zakończymy krótkim rejsem po Nilu jedną z tradycyjnych egipskich łodzi żaglowych Feluka. Łodzie takie pływały po Nilu od tysiącleci i właśnie z niej będziemy podziwiać przesuwający się powoli krajobraz i obserwować codzienne życie na brzegu rzeki.

Po powrocie na statek zjemy razem kolację.

Nocleg na statku.

Wcześnie rano rozpoczynamy naszą podróż w górę Nilu, spokojnie płynąc w kierunku świątyni Kom Ombo.  Wreszcie docieramy do tej ciekawej świątyni pięknie położonej nad Nilem, a zbudowanej w okresie 180-47 p.n.e., kiedy Egiptem rządzili królowie z dynastii Ptolemeuszy (pierwszym był Ptolemeusz – generał w armii Aleksandra Wielkiego).

Świątynia Kom Ombo jest wyjątkowa, ponieważ została zbudowana na cześć dwóch bogów: boga Sobka przedstawianego z głową krokodyla  i boga Horusa przedstawianego z głową sokoła. Płaskorzeźby stanowiące dekorację świątyni zostały wykonane w klasycznym stylu egipskim i ukazują króla składającego ofiarę przed bogami. Kapłani świątyni znani byli w starożytności z umiejętności leczenia chorób i interpretowania snów. Ludzie przychodzili tu z daleka, aby zostać uzdrowionymi dlatego wewnątrz świątyni reliefy przedstawiają również ówczesne przyrządy medyczne. Świętym zwierzęciem poświęconym Sobkowi był krokodyl dlatego w świątyni Kom Ombo kapani prowadzili hodowlę krokodyli, a martwe krokodyle poddawano procesowi balsamowania. Teraz w świątyni można zobaczyć kilka takich nietypowych mumii.

Po zwiedzaniu wracamy na nasz statek, gdzie czeka na nas obiad, a my spokojnie płyniemy dalej na północ w kierunku Edfu, do którego dotrzemy w godzinach popołudniowych.

Tutaj zwiedzimy świątynię Horusa, będącą najlepiej zachowanym obiektem kultu religijnego w Egipcie. Budowę świątyni ku czci boga Horusa rozpoczął w 237 r. p.n.e. Ptolemeusz III, a 180 lat później rozbudował ją Ptolemeusz XII. Front świątyni został udekorowany dwoma ogromnymi, symetrycznymi reliefami przedstawiającymi króla, który przed obliczem Horusa zabija liczne zastępy swoich wrogów. Ściany świątyni w Edfu, kolumny oraz fragmenty sufitu, są zdobione reliefami, przybliżającymi sceny obrzędowe, takie jak np. doroczne Święto Pięknego Spotkania. Malowidła obrazują także wiele obrządków związanych z kultem boga Horusa. Płaskorzeźby i liczne hieroglificzne inskrypcje w świątyni są wyjątkowo dobrze zachowane i to dzięki nim udało się uzyskać wgląd w starożytną egipską religię i kult świątynny. Najciekawsza seria reliefów w świątyni przedstawia Horusa walczącego ze swoim odwiecznym wrogiem Setem, który przybrał tutaj postać hipopotama. W czasach starożytnych ta dramatyczna walka była odgrywana poza murami świątyni jako część rytualnego obrządku.

Po opuszczeniu Edfu kontynuujemy naszą podróż w górę Nilu aż dopłyniemy do Esny, gdzie zacumujemy.

W niektóre wieczory podczas rejsu będą organizowane na statku wieczorne występy rozrywkowe.

Ruszamy wcześnie rano, aby pokonać ostatni odcinek Nilu. Jedząc śniadanie na pokładzie, powoli zbliżamy się do Luksoru.

Luksor to jedno z najważniejszych stanowisk archeologicznych na świecie, a w kulturze egipskiej odgrywa taką samą rolę, jak Ateny w kulturze greckiej i Rzym w kulturze włoskiej. Luksor, położony na wschodnim brzegu Nilu, jest dziś małym prowincjonalnym miasteczkiem, ale kiedyś, gdy nazywał się Niut był religijną stolicą Nowego Królestwa w okresie świetności Egiptu, w latach 1550-1070 p.n.e.

Po przybyciu do Luksoru zobaczymy Świątynię Karnak, która jest największym kompleksem świątynnym na świecie. Przed wiekami była to część Teb, dawnej, legendarnej stolicy Egiptu. Archeolodzy pracują tu od ponad 150 lat i wykonali niesamowitą pracę przy odbudowie wielu zawalonych budowli, ale pracy jest wciąż na wiele lat. Historia otoczonej potężnym murem świątyni sięga ponad 2000 lat wstecz, a jej teren obejmuje obszar o wymiarach około 500 x 500 metrów. W dawnych czasach ludzie przybywali do świątyni łodziami o czym świadczy nadbrzeże odkryte przez francuskich archeologów. Wśród wielu ciekawych elementów świątyni należy wymienić wielką salę kolumnową z 20-metrowymi kolumnami, kaplicę Hatszepsut, dwa wielkie obeliski w centralnej części świątyni, wreszcie tzw. komnatę botaniczną z płaskorzeźbami zwierząt i roślin przywiezionych przez Tuthmosisa III z jego licznych podbojów w Syrii.

Po zwiedzaniu świątyni Karnak nadszedł czas na obiad. Dlatego wracamy na nasz statek, gdzie zjemy obiad, a następnie będziemy mieli trochę czasu na relaks na pokładzie. Późnym popołudniem przejdziemy do świątyni w Luksorze, zbudowanej przez dziadka Tutanchamona, Amenofisa III, około 1380 r. p.n.e. Od tego czasu została ona tylko nieznacznie rozbudowana za panowania Ramzesa II – dodał on jedynie dziedziniec, dzięki czemu wyraźnie widać pierwotny plan świątyni. Świątynia, znana także jako Świątynia Narodzin Amona, jest bardzo harmonijna i piękna. Mówi się, że kiedy żołnierze Napoleona zobaczyli świątynię podczas swojego marszu, zatrzymali się i bili brawo! Najciekawszym reliefem świątyni jest prawie 100-metrowy fryz przedstawiający Tutenchamona świętującego coroczne święto Opet, kiedy to Amon-Re z poświęconej mu świątyni w Karnaku odwiedza świątynię w Luksorze. Znajdujący się na terenie świątyni meczet Abu al-Haggag powstał w średniowieczu i funkcjonuje do dziś.

Zdecydowaliśmy się odwiedzić świątynię po zmroku, kiedy jej duża część jest oświetlona reflektorami. Wieczorna pora i światło reflektorów tworzą zupełnie inną, wyjątkową atmosferę dla zwiedzania tej świątyni.

Przespacerujemy się także prawie 3-kilometrową Aleją Sfinksów, drogą łączącą dwie starożytne świątynie w Karnaku i Luksorze. Droga, która liczy prawie 3,5 tysiąca lat znana jest także pod nazwą Droga Ramzesa lub Droga Bogów. Wzdłuż niej znajdują się setki sfinksów, które do czasu ich odkrycia w 1949 roku przysypane były całkowicie piaskiem. Aleja Sfinksów została otwarta dla zwiedzających pod koniec 2021 roku.

Po zakończeniu zwiedzania świątyni w Luksorze wracamy na nasz statek, gdzie po długim i pełnym wrażeń dniu możemy usiąść i zjeść miłą kolację.

Po śniadaniu na pokładzie statku, wymeldujemy się z naszych kabin. Z nabrzeża przejeżdżamy na zachodni brzeg Nilu, gdzie znajduje się Dolina Królów z 65 grobami. Po minięciu pól uprawnych docieramy do skraju pustyni, gdzie zaczyna się królewska nekropolia. W przeciwieństwie do grobowców w kształcie piramid z wcześniejszych epok, tutaj znajdują się grobowce wykute w skale. Choć wejście do grobowców starano się dobrze ukryć, to jednak wszystkie groby oprócz jednego zostały splądrowane. Mały grobowiec, jednego z najlepiej znanych faraonów na świecie, Tutenchamona, jest jedynym zachowanym wyjątkiem. Sceny na ścianie pokazują królewski kondukt pogrzebowy oraz króla przed obliczem różnych bogów.

Grobowce pozostałych królów sięgają do 100 metrów w głąb skały i są udekorowane malowidłami przedstawiającymi m.in. boga słońca Ra płynącego rzeką do podziemnego świata. W Dolinie Królów odwiedzimy trzy grobowce. Wizyta w grobowcu Tutenchamona nie jest wliczona w cenę wycieczki, ale można go zwiedzić za dodatkową opłatą.

W pobliżu wejścia do Doliny Królów znajduje się kompleks Deir al-Bahri, gdzie centralnym punktem jest imponująca świątynia - grobowiec królowej Hatszepsut. Droga królowej Hatszepsut do władzy przeczyła wszelkim konwenansom panującym w ówczesnym Egipcie. Była ona pierwszą żoną króla Tuthmosisa II, który zmarł około roku 1480 p.n.e. Po śmierci króla tron odziedziczył jego małoletni syn, którego matką była jedna z nałożnic w królewskim haremie. Mały chłopiec został więc królem tylko z nazwy, a energiczna „ciocia” Hatszepsut przejęła władzę po pewnym czasie. Aby usprawiedliwić swój czyn, twierdziła, że bóg Amon-Re przemówił przez wyrocznię, że to właśnie Hatszepsut powinna być królem. Ubierała się jak król, nosiła nawet sztuczną brodę (ówczesny symbol królewskości), a Egipcjanie zdawali się akceptować ten osobliwy wygląd swojej władczyni.

Hatszepsut rządziła krajem przez 15 lat, a za jej panowania (1473-1458 r. p.n.e.) nastąpił wielki rozkwit egipskiej gospodarki. Rozszerzała kontakty handlowe, budowała wspaniałe świątynie i dbała o renowację wielu zabytków. W końcu jej bratanek stał się dorosłym mężczyzną i upomniał się o należny mu tytuł faraona. Bratanek ten stał się największym ze wszystkich faraonów, Tuthmosisem III, zwanym później także „Napoleonem starożytnego Egiptu”. Gdy doszedł do władzy, kazał usunąć imię Hatszepsut ze ścian świątyni, dając wyraźny znak, że nie darzy już ciotki sympatią. Ale fakt, że Hatszepsut potrafiła tak długo rządzić i utrzymać w ryzach rozbudzone ambicje tego charyzmatycznego i podstępnego młodzieńca, daje pojęcie o sile jej charakteru.

W tym miejscu warto też wspomnieć, że polscy archeolodzy działają w świątyni Hatszepsut od 1961 roku, kiedy to prof. Kazimierz Michałowski powołał Polsko-Egipską Ekspedycję Archeologiczno-Konserwatorska. Nasi naukowcy mają na swoim koncie wiele spektakularnych odkryć, a także cały czas pracują nad rekonstrukcją poszczególnych fragmentów świątyni królowej Hatszepsut. Podczas naszej podróży nie raz usłyszymy o ich pracy i sukcesach.

Po wizycie na Zachodnim Brzegu zjemy obiad, a następnie udamy się do naszego hotelu, który znajduje się w samym centrum Luksoru tuż przy rzece Nil i tylko 500 metrów od Świątyni w Luksorze. Hotel posiada duży, zadbany ogród i basen zachęcający do kąpieli. Po południu jest czas na relaks lub zwiedzanie najbliższej okolicy na własną rękę.

Dla chętnych nasz pilot zorganizuje wspólne aktywności.

Nadszedł czas, aby opuścić żyzne tereny wzdłuż brzegów Nilu. Po śniadaniu ruszymy w drogę przez pustynię, w kierunku Morza Czerwonego, przejazd trwać będzie około 4-5 godzin razem z postojami. Pierwsza część podróży przebiegać będzie przez przedmieścia Luxoru z niewielkimi terenami rolniczymi, ale wkrótce ziemia uprawna i małe wioski zostaną zastąpione przez pustynię z jej nagimi skałami i górami jako jedyne urozmaicenie krajobrazu. 

Do cywilizacji powrócimy ponownie dopiero, gdy dotrzemy do wybrzeża Morza Czerwonego, na południe od tętniącego życiem, nadmorskiego kurortu Hurghada. Tutaj, znajduje się nasz hotel położony tuż przy Makadi Bay – jednej z najpiękniejszych plaż w okolicy.

Dzisiejszy dzień przeznaczony będzie na rozkoszowanie się piękną pogodą, relaks przy basenie lub na plaży, kąpiele, opalanie i wspominanie wrażeń z poprzednich dni wypełnionych zwiedzaniem.

W dniu dzisiejszym zapewniamy pełne wyżywienie oraz pokój hotelowy do momentu opuszczenia hotelu i wyjazdu na lotnisko.

Po wspaniałych doświadczeniach w Egipcie lądujemy w Warszawie.