Wycieczki Uzbekistan
W czasach świetności Jedwabnego Szlaku przez Uzbekistan przejeżdżały karawany. Pustynny krajobraz przecinają zielone oazy, wokół których pasą się owce, i minarety meczetów, zdobione wzorzystymi mozaikami. Zielonej herbaty można napić się na rogu każdej ulicy. W oazie Chiwa można zagłębić się w miriadach ceramiki oraz płócien, i poczuć się jak w czasach świetności Jedwabnego Szlaku.
Osławione miasto Samarkanda jest tak egzotyczne, jak mówią. Stojąc przy placu Registan łatwo wyobrazić sobie potęgę przeszłości.
Co roku organizowany jest tradycyjny konkurs kupkari, który polega na przewiezieniu konno martwej owcy lub krowy do mety, a jednocześnie obronieniu jej przed przeciwnikami.
Geografia Uzbekistanu
Uzbekistan jest środkowoazjatycką republiką, która leży na południe od Kazachstanu oraz jeziora Aral, i na północ od Turkmenistanu i Afganistanu. Jest to najgęściej zaludniony kraj Azji Środkowej - 28 milionów Uzbeków to prawie połowa ludności całego regionu. Pod względem geograficznym prawie cały Uzbekistan jest jedną wielka pustynią, a dokładniej płaską pustynią Kyzył-Kum. Sztucznie nawadniane oazy przecinają od czasu do czasu piaskowy krajobraz. Wypasane są tam wielkie stada owiec rasy karakuł. Na północnym wschodzie wznoszą się łańcuchy górskie, które otaczają żyzną Kotlinę Fergańską, gdzie uprawia się winogrona oraz bawełnę. Plantacje krzewów morwowych zajmują również sporo miejsca, ich owoce służą za pożywienie dla jedwabników. Bawełna i jedwab to największe skarby eksportowe kraju. Na szczęście Uzbecy zostawiają sobie trochę nici i płótna, żeby móc nadal tworzyć swoje charakterystyczne, kolorowe dywany i wzorzyste ubrania.
Klimat Uzbekistanu
Klimat w Uzbekistanie to podzwrotnikowy klimat kontynentalny z temperaturą ponad 30 °C latem, a -5°C zimą. Deszcz i śnieg nie pojawiają się zbyt często, dlatego roku wodę trzeba wydobywać przez większą część z podziemnych źródeł. Powszechne korzystanie ze sztucznego nawadniania dało Uzbekom uprawy bawełny, a owcom trawę na wypas, ale spowodowało też poważne problemy ekologiczne oraz znaczne skurczenie się jeziora Aral. Kiedyś było czwartym jeziorem świata w swojej kategorii, lecz teraz zajmuje powierzchnię o połowę mniejszą niż pierwotnie.
Historia Uzbekistanu
Uzbekistan przez wiele stuleci odgrywał ważną rolę w historii Azji Środkowej. Kraj odwiedzały ważne historyczne osobistości np. Aleksander Wielki czy Czyngis-chan. Tutaj również początek swój miała dynastia Timurydów założona przez Timura Chromego. Jedwabny Szlak, który prowadził z Chin do Europy, przechodził przez Uzbekistan i oczywiście miał ogromne znaczenie dla jego historii. Przyczynił się również do nieprawdopodobnego wzbogacenia się takich miast jak Buchara i Samarkanda.
Przodkowie dzisiejszych Uzbeków w XVI wieku przywędrowali na te tereny z północy, gdzie prowadzili koczowniczy tryb życia. Po pewnym czasie teren, który osadnicy podzielili na kilka małych chanatów, stał się jednym z najpotężniejszych w regionie. Kres potęgi nadszedł pod koniec XIXw, kiedy Rosja w efekcie ekspansji podporządkowała sobie dużą część Uzbekistanu. Kraj stał się republiką radziecką, służył jako miejsce zsyłki dla więźniów. Dlatego ok. 20% ludności Uzbekistanu ma korzenie rosyjskie, czeczeńskie lub koreańskie.
Historia współczesnego Uzbekistanu rozpoczęła się w 1991roku wraz z upadkiem Związku Radzieckiego. Od początku republika miała charakter dyktatorski. Każde kolejne wybory prezydent Islam Karimow wygrywa imponującą większością głosów. Mimo że zgodnie z konstytucją Uzbekistan jest republiką demokratyczną, w rzeczywistości nie da się założyć żadnych partii. Istnieje więc tylko partia Karimowa, która, jak na ironię, nazywa się Demokratyczna Partia Ludowa. Również i prawa człowieka nie są tu cenione zbyt wysoko, a mimo to zarówno USA jak i EU próbują utrzymywać z krajem przyjacielskie stosunki. Na pewno dużą rolę odgrywają tutaj spore złoża gazu w Uzbekistanie, którymi szczególnie interesuje się EU.
Podróż po Uzbekistanie
Nie można powiedzieć, że w Uzbekistanie jest dużo turystów. Szkoda, bo kraj ma zarówno fascynującą historię, jak i zapierające dech w piersiach pustynne scenerie, a także wiele architektonicznych perełek. Samarkanda, Buchara i Chiwa - to trzy miasta, dawne miejsca postoju karawan z czasów Jedwabnego Szlaku, które szczególnie warto odwiedzić, jeśli interesujecie się dobrze zachowaną architekturą, okraszoną ciekawą historią.
Samarkanda jest kwintesencją klimatu Jedwabnego Szlaku. Zachowało się w niej dużo budowli z czasów Timura Chromego (1336-1405). Medresy (teologiczne szkoły muzułmańskie) Ulugh Beg, Shir-Dor i Tilija-Kari otaczają plac Registan i robią ogromne wrażenie. Mauzoleum Gur-Emir, gdzie pochowano Timura Chromego oraz jego wnuki, ma podobny styl do placu Registan: dominują tam niebieskie i piaskowe niuanse. Warto odwiedzić zbiór nagrobków Shah-i-Zinda oraz meczet Bibi-Khanum, którego nazwa pochodzi od imienia chińskiej żony Timura.
Niespodziewanie dobrze zachowana Buchara jest najświętszym miastem Azji Środkowej. Obejrzeć należy przede wszystkim cytadelę Ark, mauzoleum Ismaila Samaniego, czyli najstarszy islamski pomnik w mieście, oraz gigantyczny meczet Kolon, używany w czasach sowieckich jako magazyn. Nie zapomnijmy o oazie Chiwa, którą nowoczesność, zdaje się, zupełnie ominęła. Znajdują się tu przepiękne, historyczne meczety, pałace i medresy (teologiczne szkoły muzułmańskie) m.in. niemal sięgająca nieba medresa Allah Kuli Khan, cytadela Kuhna Ark zbudowana naprzemiennie z surowego piaskowca i kolorowych kafli oraz pałac Tach-Khauli, który nadaje nowe znaczenie słowu „dekoracja”.
